سه سالگی و استقلال طلبی
سه سالگی و استقلال طلبی به هرحال سه سالگیه و شرایط خاص خودش. بچه ها معمولاً تو سه سالگی تغییرات بزرگی توی روحیات و رفتارشون دیده میشه. یکی از این تغییرات، به وجود اومدن حس استقلال طلبی و مالکیت نسبت به چیزای اطرافه. بهار هم از این قاعده مستثنا نیست. البته این تغییرات توی بهار خیلی زودتر از 3 سالگی اتفاق افتاد ولی الان دیگه تو اوج خودشه.
مثلاً هر چیزی رو میبینه میگه این مال منه. هر چیزی! یا همه کارا رو می خواد خودش انجام بده. میگه "من باید سفره رو بندازم."، "من بشقابها رو ببرم." و ... از همه جالبتر اینکه دیشب باباش فیش آنتن تلویزیون رو باز کرده بود و داشت درستش می کرد که بهار رفت سراغش و گفت "میخوام من درستش کنم!!!". آخه بچه جون تو از این کارا چی سر در میاری؟ 
البته ما هم تا جاییکه بتونیم، بهش اجازه میدیم که توی کارایی که خطری براش نداره همکاری کنه. اینطوری هم خودش لذت میبره هم ما.
یکی از جالب ترین نمونه های این قضیه دو سه هفته پیش بود که خونه مادرم اینا بودیم و بعد از نهار، بهار گفت "میخوام من ظرفا رو بشورم!!!!". منم دیدم خودش نهارشو نخورده، از فرصت استفاده کردم و گفتم به شرطی که خودت نهارتو بخوری میذارم ظرفا رو بشوری. خلاصه بهار به عشق این کار قبول کرد و همینجور که داشت ظرفا رو می شست (شستن که چه عرض کنم) نهارشو کامل خورد.
البته شستن واقعی که نبود، فقط کارش این بود که تند و تند مایع ظرفشویی بریزه روی اسکاچ و یکم اونو روی ظرفا بکشه و 30 ثانیه بعد دوباره مایع ظرفشویی بریزه. خلاصه مایع خونه مادربزرگش رو با دو وعده ظرف شستن تموم کرد. 
چند تا عکس نمونه از ظرف شستن بهار رو ببینید:
خوشحالی توی چهره اش کاملاً پیداست
یکی دیگه از کارای بامزه بهار، نحوه کار کردن با گوشی و تبلت و این چیزاست. ما که تا همین چند سال پیش نمیدونستیم گوشی لمسی و این چیزا چی هست اصلاً، حالا دختر ما یه طوری با گوشی و تبلت کار میکنه انگار یه عمره اینکاره است. مثل حرفه ای ها خودش میره و بازی های گوشی رو میاره و اونقدر با مهارت انگشتشو روی صفحه حرکت میده که آدم انگشت به دهن میمونه. البته من زیاد اجازه نمیدم که با این چیزا ور بره چون اعتقاد دارم اصلاً مناسب این سن نیست اما بالاخره هر از گاهی پیش میاد که گوشی دستش میفته.
مثلاً میگه میخوام میوه بازی کنم، اونوقت خودش میره بازی نینجا رو میاره و یکم بازی میکنه بعدش خسته میشه میره بازی سفالگری رو میاره. با چنان مهارتی کوزه و گلدون درست میکنه که نگو و نپرس، بعدش هم میزاره تو کوره (خودش میگه کثیفش کنم) بعدش هم در میاره و روش طرح و نقشه و رنگ میزاره. بعضی وقتا 10 تا طرح روی سفالش میندازه طوریکه 9 تای قبلی رو کامل میپوشونه و اصلاً دیگه دیده نمیشن. خلاصه بعدش هم میبره تو حراجی و با قیمت بالا میفروشه.
اینم یه عکس از بهار در حال سفالگری با موبایل. ببینید چطور غرق کارش شده!!!
